खोडियार मातानुं भावनगर प्रागट्य:

                  खोडियार मातानुं  भावनगर  प्रागट्य:

भावनगर जिल्लाना बोटाद तालुकाना रोहिशाळा गाममां मामळ नामनो एक चारण रहेतो हतो. जे मालधारीनो व्यवसाय करी गुजरान चलावतो हतो. आ चारणपुत्र पर माता सरस्वतीनी कृपा अपरंपार हती. एने जीभे सरस्वती होवाथी वल्लभीपुरना राजा शिलादित्यनो मानीतो हतो. तेने दरबारमां सौ कोइ मामळदेव तरीके ओळखता हता. तेमनां पत्नी देवळबा पण अत्यंत धार्मिक अने परगजु स्वभावनां हतां. घरे खूब ज लक्ष्मीनो वास हतो पण आ सुखी संसारमां शेरमाटीनी खोट हती. वल्लभीपुरना राजदरबारमां मामळदेवनी वधती जती लोकचाहनाथी अनेक इर्षाळुओने मामळदेव हवे आंखना कणानी जेम खूंचवा लाग्या. इर्षाळु लोकोए एकदिवस राजाना मनमां एवी वात ठसावी के मामळदेव नि:संतान छे. तेनुं मों जोवाथी अपशुनक थाय अने आपणुं राजपाठ एक दिवस चाल्युं जाय तो नवाइ नहीं. राजा शिलादित्य इर्षाळु लोकोनी वातमां आवी गया. एकवार राजाए मामळने कह्युं के भाइ मारे वांझियानुं मोढुं नथी जोवुं माटे तुं अहींयां आवीश नहीं. मामळ तो खूब ज दु:खी थयो. लोको पण मामळने वांझिया महेणुं मारवा लाग्या. मामळ दु:खी हृदये घरे आवीने सघळी वात पोतानी पत्नीने करे छे.
मामळने हवे जिंदगी झेर जेवी लागवा लागी. तेमणे भगवान शिवना शरणमां माथुं टेकव्युं अने निश्चय कर्यो के तेमनी अरज भगवान नहीं स्वीकारे तो पोतानुं मस्तक उतारीने कमळपूजा करशे. घणी ज आराधना करवा छतांय भगवान शिव प्रसन्न न थतां मामळे पोतानुं मस्तक तलवारथी उतारवा जता हता के त्यां ज भगवान शिव प्रसन्न थया अने कह्युं के: पाताळलोकना नागदेवतानी नागपुत्रीओ अने नागपुत्र तमारे त्यां सात पुत्रीओ अने एक पुत्र तरीके जन्म लेशे.
मामळदेव खुश थइने घरे गया अने पोतानी पत्नीने सघळी वात करी. तेमनी पत्नीए भगवान शिवना कहेवा प्रमाणे महा सुद आठमने रविवारना शुभदिने आठ खाली पारणां राख्यां. जेमां सात नागणीओ अने एक नाग आवी गयां अने बाळक स्वरूप धारण कर्युं. मामळदेवने त्यां अवतरेल कन्यानां नाम आवड, जोगड, तोगड, बीजबाइ, होलबाइ, सांसाइ अने सात बहेनोमां सौथी मोटी बहेन भवगती जगदंबा जानबाइ (खोडियार)अने भाइ मेरलदेवना जन्मना समाचार सांभळतां रोहिशाळा गाममां आनंद छवाइ गयो.
जानबाइ खोडियार नामे पूजायां: एकवार जानबाइना एकना एक भाइ मेरलदेवने खेतरमां झेरी सापे डंख मार्यो. झेर एवुं हतुं के ऊतरवानुं नाम ज नहोतुं लेतुं. सातेय बहेनोना जीव अध्धर थइ गया. मेरलदेवने झेर चडतुं जतुं हतुं. आवा समये बधा ज जुदा जुदा उपायने अजमावता हता. पण एक साधुए कह्युं के आ झेर पाताळमां नागलोक पासे रहेला अमृत जळथी ऊतरी शके, पण जो आ जळने सूर्यास्त पहेलां लाववामां आवे तो ज आ मेरलदेवनुं जीवन शक्य छे. बस आटलुं ज सांभळतां ज जानबाइ मेरलदेवनो जीव बचाववा माटे पाताळलोकमां जवा नीकळी गयां. ज्यारे जानबाइ पाताळलोकमांथी अमृत कळश लइने आवतां हतां त्यारे उतावळने लीधे तेमना पगमां ठेस वागी, कारण के सूर्यास्त पहेलां कळशनुं अमृत मेरलदेव सुधी पहोंचाडवानुं हतुं.
पगमां इजाने कारणे जानबाइ चाली शकतां न हतां तेथी तेमणे मगरनी मदद लीधी. ते मगर पर बेसीने मेरलदेव सुधी पहोंच्यां अने मेरलदेवनो जीव बचाव्यो त्यारे तो बधाना जीवमां जाणे जीव आव्यो अने जानबाइ पगमां ठेसने कारणे खोडातां चालतां हतां तेथी सौ बोल्या के खोडल आवी. बस, आ दिवसथी जानबाइ मा खोडियारना नामे ओळखावा लाग्यां. त्यारथी मगर जानबाइनुं वाहन बन्यो. मगरने सोनानी वाळी नाकमां पहेरावी आशीर्वाद आप्या अने मा खोडियारे कह्युं के आजथी तुं मारुं वाहन गणाइश.
रा’नवघणनो जीव बचाव्यो: राजा रा’नवघण ज्यारे तेमनी बहेनोने बचाववा माटे युद्ध माटे जता हता त्यारे खोडियारमाना मंदिरनी नजीक 200 मीटरनी ऊंचाइएथी तेमणे घोडाने कूदाव्यो हतो. छतां पण मा खोडियारनी कृपाथी रा’नवघणने कोइ प्रकारनी इजा नहोती थइ. रा’नवघणने मा खोडल पर अपार श्रद्धा हती. तेओ वारंवार तेमना रसाला साथे अथवा घोडा पर बेसीने पांच-सात गाउ दूर मातानां दर्शने जता. रा’नवघणना माता सोमलदेने खोडियार माता उपर खूब ज श्रद्धा हती अने तेमना आशीर्वादथी ज रा’नवघणनो जन्म थयो हतो.
खोडीयार जयंती ना शुभ अवसर निमिते आप सर्वे ने खुब खुब सुभेच्छा !! जय खोडियार मां जो आप मां खोडीयार ने मानता होय तो शेर अने लाईक करवानुं ना भूलशो...